[13] ,,PRACOWNIA DOBRYCH MYŚLI'' - RECENZJA KSIĄŻKI MAGDALENY WITKIEWICZ

☘ PRACOWNIA DOBRYCH MYŚLI

 

Na ulicy Przytulnej 26 pani Pelagia prowadziła niegdyś pracownię krawiecką. Po śmierci kobiety, jej wnuk Florian postanawia otworzyć w tym miejscu kwiaciarnię, którą dzieli razem ze swoją matką Grażyną. Pracownia Dobrych Myśli ma przywrócić innym utracone lata temu szczęście i pozytywną energię bijącą od jej właściciela.  

 ,,Wszystko przychodzi z czasem. Gdy na to czekasz, czekasz całe życie. A gdy przestajesz czekać, los robi ci niespodziankę i to, na co wcześniej czekałaś, po prostu się dzieje. Trochę skomplikowane.''

Słyszałam wiele pochlebnych opinii na temat tej książki. Jest to podobno historia o miłości, przyjaźni, mająca za zadanie przywrócić nam dobre nastawienie oraz skupić się na lepszej stronie nawet najgorszej sytuacji. Mi natomiast rzucił się w oczy przede wszystkim bardzo niezgrabny styl pisania autorki. Dialogi postaci przypominają jeden z typowo polskich filmów lat 70-90, które sprawdzają się jedynie na ekranie u boku wykwalifikowanych aktorów. Na papierze nie odgrywają one swojej roli tak jak powinny. Tekst co prawda czyta się przez to szybko, aczkolwiek zadawałam sobie ciągle pytanie, dlaczego autorka nie mogła zapisać tego wszystkiego w normalny sposób. Być może miało to oddać realizm rozmów bohaterów, lecz niestety okazało się dość nieudanym pomysłem.

Historia opowiedziana w ,,Pracowni Dobrych Myśli'' z pewnością posiada zawarte w tekście próby przekazania pewnych życiowych mądrości czytelnikowi. Wiem, że są osoby, którym udało się wyłapać główny przekaz, a co więcej go przyswoić, jednak mi osobiście książka nie pokazała nic wartościowego. Żeby nie zabrzmiało to zbyt karcąco, powiem po prostu, iż nie wyniosłam z niej żadnej lekcji. Całość ratuje jedynie fakt, że tak bezproblemowej i spokojnej opowieści nie da się w gruncie rzeczy odebrać negatywnie. Trudno mówić o dobrym, że jest całkowicie złe. 

Z zalet, jakie mogłabym wymienić, jest postać pani Wiesławy. W pewnych momentach można się nieźle uśmiać, czytając, jak starsza kobieta razem ze swoim sąsiadem Zbyszkiem ogląda nocą Warsaw Shore, czy każe sobie zamówić gulki gejszy, żeby wzmocnić mięśnie Kugla. Jednakże i w tym przypadku bohaterka została lekko 'skrzywdzona'. Ciągłe powtarzanie o tym, jak pani Wiesia nie lubi kłopotów, jest naprawdę irytujące. Przy każdym rozdziale, to zdanie zostało podkreślone minimum pięć razy. I o pięć razy za dużo. 

Cóż więcej mogę powiedzieć?
Podoba mi się okładka oraz sam pomysł z Pracownią Dobrych Myśli. Reszta wypadła bardzo słabo i gdyby nie pani Wiesława ratująca chwilami całą sytuację, książka byłaby prosta i strasznie nudna. Dzięki niej jest prosta, ale przynajmniej nie straciła dobrego humoru.
Do najgorszych nie należy, lecz do chociażby tych średnich również. 

A Wy co sądzicie o powyższym tytule?

,,Życie pędzi jak szalone. Gdzieś przeczytała, że każdego dnia dostaje się za darmo dwadzieścia cztery godziny życia. I tylko od niej zależy, jak je wykorzysta.'' 

 Ocena -  3/10
    ❤