[12] ,,STAJESZ SIĘ NA ZAWSZE ODPOWIEDZIALNY ZA TO, CO OSWOIŁEŚ'' - WSPÓŁCZESNA WERSJA ,,MAŁEGO KSIĘCIA'' CZYLI ,,PAX'' SARY PENNYPACKER

 

 

✽ PAX

 

,,- Co to jest wojna?
Szary zamyślił się.
- Jest taka choroba, która czasem dopada lisy. Sprawia, że przestają być sobą i atakują obcych. Wojna to taka choroba, tylko u ludzi.''

Ojciec Petera ponownie wstępuje do wojska, wysyłając syna do jego dziadka. Chłopiec jest zmuszony zostawić ukochanego lisa w lesie, gdzie na zwierzaka mogą czyhać różne niebezpieczeństwa. Jednak silna więź łącząca tych dwoje, nakłania Petera do wyruszenia w podróż powrotną w pogoni za odzyskaniem Paxa. 

Książka porównywalna do ,,Małego Księcia''.
Już na pierwszy rzut oka widać schemat zaczerpnięty z tamtejszej lektury, który udało się bardzo dobrze rozwinąć autorce.
,,Stajesz się odpowiedzialny na zawsze za to, co oswoiłeś.'' 

Ten cytat idealnie odwzorowuje przesłanie powieści Sary Pennypacker. Jest to historia o ogromnej miłości i przywiązaniu; odpowiedzialności za każdą istotę, przed którą otwieramy nasze serce. 

,,Pax'' dosłownie oznaczający w języku łacińskim 'pokój', jest powieścią o charakterze parabolicznym. Nie są nam znane informacje dotyczące czasu i miejsca akcji czy nazwisk bohaterów. W trakcie rozgrywania się głównej fabuły, w tle toczy się wojna, co jeszcze dobitniej podkreśla uniwersalizm książki. Głęboko między wierszami znajdziemy wiele ukrytych prawd moralnych, metafor odnoszących się do ludzkiej natury oraz na nowo przypominanych nam lekcji życia, z którymi z pewnością zetknęliśmy się już wcześniej w dzieciństwie. ,,Pax'' daje nam możliwość wrócenia do tamtych czasów, poznając jeszcze raz od początku wszystko to, czego zdążyliśmy nauczyć się do tej pory. Młodsi czytelnicy dzięki lekturze będą mogli przyswoić sobie cenne prawdy na temat świata i ludzi, a starsi otrzymają możliwość spojrzenia na nią dojrzalszym okiem, gdzie przesłanie na pewno nie umknie ich uwadze. 

 ,,Zwyczajną prawdę bywa najtrudniej dostrzec, kiedy dotyczy ciebie samego. Jeżeli nie chcesz poznać prawdy, zrobisz wszystko, żeby ją ukryć.''

Podczas swojej wędrówki, Peter poznaje Volę - samotną, odizolowaną od reszty świata kobietę, naznaczoną okrutnymi bliznami z okresu wojny. Bohaterowie poprzez wykonywanie codziennych czynności i przygotowywanie się na wypuszczenie chłopca do kontynuowania podróży, w istocie pomagają sobie odnaleźć samych siebie. W tym samym czasie, Pax dołącza do grupy innych lisów, dzięki którym udaje mu się przetrwać. Rosnąca sympatia, zaangażowanie i oddanie towarzyszom sprawia, iż zwierzak stopniowo stwarza sobie nowy dom w otoczeniu dzikiej natury. Zarówno Pax jak i jego chłopiec przechodzą proces zmiany, dorastając pod względem psychicznym i emocjonalnym osobno, a równocześnie pozostając ciągle oswojonymi przez siebie nawzajem. 

Nie chciałabym wdawać się w szczegóły ani mówić wprost o konkretnych symbolicznych momentach, które każdy z nas powinien odnaleźć, dostrzec i przetrawić w głębi siebie. Zwrócę jedynie uwagę na zakończenie, gdyż warto wtedy przypomnieć sobie Szarego lisa, który także znajdował się niegdyś w bliskich kontaktach z ludźmi. Równie dobrze moglibyśmy zamienić te dwa zwierzęta miejscami, otrzymując przyszłościowy obraz Paxa oraz rolę Petera, jaką odegrał w jego życiu. Lubię myśleć o tej historii w ten sposób, że Szary lis też przeżył kiedyś coś podobnego, a pamięć o jego ludzkim przyjacielu, nie pozwoliła mu zostawić Paxa samego.

Takie opowieści są niekiedy potrzebne każdemu z nas. To książka odpowiednia dla wszystkich osób niezależnie od wieku, która, mam nadzieję, osiągnie rozgłos na o wiele większą skalę i nauczy ludzi tego, co było jej pierwotnym przeznaczeniem.

 ,,Wszyscy mamy w sobie bestię zwaną złością. Ona może nam służyć; wiele dobrych rzeczy wynika ze złości na złe rzeczy, wiele niesprawiedliwości zostaje naprawionych. Ale najpierw wszyscy musimy dojść do tego, jak ją ucywilizować.''

 Ocena -  9/10
    ❤