OD NAJGORSZEJ DO NAJLEPSZEJ - RANKING KSIĄŻEK COLLEEN HOOVER

Myślę, że większość z Was ma już za sobą przygodę z chociażby jedną książką autorstwa Colleen Hoover, która nie bez powodu podbiła serca rzeszy czytelników. 

Jeśli nie to uwierzcie - czas nadrobić zaległości!

Oczywiście każdy ma swoje zdanie i z gustami nie będziemy tutaj dyskutować, jednak chciałabym podzielić się z Wami moją własną opinią na temat poszczególnych powieści tej autorki, które zostały uporządkowane od tej najgorszej (według mnie) do książki będącej moim absolutnym faworytem.

Gotowi?

No to jedziemy ↓

 

6. ,,Never Never''

 

Wspólnie wydana książka Colleen Hoover & Tarryn Fisher, która pokazała, że te dwie niesamowite kobiety nie powinny tworzyć razem. Choć początek zapowiadał się ciekawie, a fabuła przez pewien czas trzymała solidny poziom, to jej dalsze rozwinięcie, a w szczególności zakończenie rozwiały wszelkie wątpliwości co do tego, czy z tej historii może wyjść coś dobrego. 

Nie myślcie, że ,,Never Never'' jest totalnym niewypałem, bo słyszałam, że niektórym osobom się podobała, ale osobiście uważam, że autorki zbyt mocno poniosła wyobraźnia, przez co zmarnowały potencjał tej książki.  

To jedyna pozycja na liście przeczytanych przeze mnie lektur Colleen do której mam sporo zastrzeżeń.

 

5. ,,Maybe Someday'' 

Świetna, przesycona wachlarzem uczuć i emocji, którymi autorka bawi się na każdym kroku, by poruszyć czytelnika od środka. W tym przypadku bardzo fajnym dodatkiem okazała się sama muzyka - teksty piosenek pisane przez Syndey i Ridge'a istniejące równocześnie w realnym życiu dzięki czemu czytając książkę, mamy dorzucony także jej soundtrack. To historia poruszająca temat niepełnosprawności, nauki prawidłowej interpretacji własnych uczuć oraz dawania drugich szans bliskim osobom. Nie jest to najlepsza pozycja Hoover, bo według mnie pisarka posiada w zanadrzu lepsze książki, lecz ,,Maybe Someday'' jak najbardziej zasługuje na uwagę. Raczej nikt z Was nie powinien się na niej zawieść.

4. ,,Ugly Love''

,,Ugly Love'' wbiło mnie w fotel podczas czytania niektórych fragmentów. Retrospekcje przeplatane z właściwą akcją były nacechowane tak dużą dawką bólu i miłości jednocześnie, że nie sposób było się przy nich nie rozkleić. Należy również nadmienić, iż jest to jedna z nielicznych historii, w których główna bohaterka ani trochę mnie nie denerwowała. Tate została wykreowana na postać właściwie spełniającą swoją rolę: kierującą się głosem swojego serca, równocześnie nie tracąc po drodze zdrowego rozsądku. Z drugiej strony już nawet nie pamiętam dokładnie dlaczego, ale przeszkadzały mi tutaj sceny łóżkowe, które w jakiś sposób były dla mnie męczące. Jednak bez względu na wszelkie minusy z całą pewnością książka kryje za sobą piękną, choć bardzo bolesną historię.

3. ,,Confess''

Pierwszym co rzuca się tutaj w oczy są niesamowite wizerunki obrazów namalowanych przez Owena, które kryją za sobą bardzo osobiste przeżycia innych ludzi. Sam pomysł na wykorzystanie go w tej książce był strzałem w dziesiątkę. Nawet gdybym chciała, nie miałabym do czego się przyczepić , bo według mnie wszystko zostało tutaj idealnie wyważone włącznie z zakończeniem, które raczej na długo pozostanie w mojej głowie. Niezwykła opowieść będąca dowodem na to, że Colleen jest wciąż w świetnej formie do tworzenia coraz to lepszych historii.

 2. ,,November 9''

Dużym plusem który wyróżnia tę powieść na tle innych jest fakt, iż mamy tutaj metaforycznie, a zarazem dosłownie mówiąc książkę w książce. Rozdziały są podzielone na te opisywane przez Fallon oraz przez Bena. Jak się okazuje, te ukazywane z perspektywy chłopaka stanowią jego własną pracę, która w sam raz wplotła się w całość, uzupełniając historię o potrzebne szczegóły. Na pierwszej stronie ,,November 9'' widnieje cytat Bena Jamesa Kesslera i może tylko ja byłam tak mało spostrzegawcza, ale dopiero po jego osobistym przedstawieniu się, zdałam sobie sprawę, że cytat gościa z książki, którą właśnie czytam, wzięłam za tekst jakiegoś znanego poety/pisarza/kogokolwiek popularnego. 
Nietuzinkowa, zaskakująca książka, z której posiadania cieszę się bardziej niż przypuszczałam. Miałam względem niej spore oczekiwania i ani trochę mnie nie zawiodła.

  1. ,,Hopeless''

  

Była to pierwsza książka Hoover jaką dorwałam w swoje łapki i ostatnia, którą tak bardzo pokochałam. Nie jestem pewna, czy to ze względu na spory sentyment w stosunku do niej, czy przez coś jeszcze innego, ale ta historia do tej pory odbija się echem w mojej głowie. Już na samym początku podczas czytania ,,Hopeless'' podświadomie czułam, że trafiłam na lekturę w sam raz dla siebie. Od zawsze powtarzam, iż Colleen jest mistrzynią gry na emocjach czytelnika, a wydarzenia przedstawiane w jej książkach odbijają się na człowieku, pozostawiając po sobie uczucie wyobcowania, zagubienia, a równocześnie zachwytu nad poznaną historią. Dokładnie takie doznania towarzyszyły mi po przeczytaniu ,,Hopeless'. Byłam wstrząśnięta i urzeczona jednocześnie. A za to właśnie uwielbiam tę autorkę - za jej talent do tworzenia wewnętrznego chaosu w czytelniczej duszy.

Jeśli chodzi o ,,Losing Hope'' to traktuję tę kontynuację jako jedną całość razem z ,,Hopeless''. Według mnie były na identycznym poziomie, a drugi tom stanowi po prostu świetne uzupełnienie pierwszego.

|A jaka jest najlepsza i najgorsza przeczytana przez Was książka Colleen Hoover? Jak wyglądałby Wasz ranking tych 6 tytułów?|