[43] ,,ZIELEŃ SZMARAGDU'' - KILKA SŁÓW O OSTATNIEJ CZĘŚCI ,,TRYLOGII CZASU''

Tytuł: ,,Zieleń Szmaragdu''

Autor: Kerstin Gier

Cykl: Trylogia Czasu (3 tom)

Wydawnictwo: Media Rodzina

Data wydania: 15 luty 2018 r.

Ilość Stron: 456

Wielki finał Trylogii Czasu!
Gwen i Giedon muszą po raz kolejny połączyć siły, żeby przeciwstawić się złowrogiemu hrabiemu de Saint Germain, który chce wykorzystać ich dar do własnych celów. W niebezpiecznej grze wydarzenia z przeszłości splatają się z teraźniejszością, zasadzki czyhają na każdym kroku (i w każdym czasie), a na jaw wychodzą kolejne tajemnice… Gwen musi zmierzyć się ze wszystkimi przeciwnościami i jeszcze raz zawalczyć o prawdę i miłość, a także ocalić życie swoje i bliskich. 

                                                                               ~lubimyczytac.pl

 

 ,,Ci, których kochamy, nie umierają, bo miłość jest nieśmiertelna.''

Trzecia i ostatnia część trylogii o podróżach w czasie autorstwa Kerstin Gier. Osobiście bardzo się cieszę, iż wydawnictwo Media Rodzina zdecydowało się wydać te książki w nowych, pięknych okładkach zawierających twardą oprawę, które nienagannie prezentują się na półce. Choć miałam wiele zastrzeżeń do pierwszego tom, drugi zdecydowanie nadrobił straty poprzednika, dzięki czemu przyznam się, że wyczekiwałam finałowej części niemal z utęsknieniem. Czy spełniła moje oczekiwania wieńcząc serię godnym jej zakończeniem?

W ,,Trylogii Czasu'' uwielbiam to, że mając wolny dzień możemy bez problemu pochłonąć całą książkę w jedno popołudnie. Styl pisania autorki jest niezwykle lekki, płynny i łatwo przyswajalny. Całość okraszona sporą dawką sarkazmu i humoru dodatkowo ułatwia nam czytanie oraz nadaje fabule luźnego tonu, w jakim została utrzymana. Jako kontynuacja ,,Zieleń Szmaragdu'' spisała się porównywalnie dobrze, jak jej poprzedniczka. W gruncie rzeczy nie mam do czego się tu przyczepić. Relacja Gideona i Gwendolyn w końcu się unormowała, zagadka związana z zamknięciem kręgu została rozwiązana, a zakończenie okazało się w moim odczuciu zadowalające.

Niezmiernie cieszę się, że pożegnałam się z...No zgadnijcie z kim? Oczywiście z Charlottą, bo jakżeby inaczej! Naprawdę, ta dziewczyna to jedna z najbardziej denerwujących postaci, z jakimi się spotkałam. Jednak pomijając ją, czuję mały niedosyt spowodowany zażyłością, jaka zdążyła się wytworzyć między mną, a bohaterami. Chętnie sięgnęłabym po jeszcze jeden tom, by móc spędzić kilka chwil dłużej w świecie Gwen Shepherd. Będzie mi brakować Xemeriusa i jego kąśliwych uwag, wizyt u Madame Rossini oraz wypraw na XVIII-wieczne uroczystości. Obecnie temat podróży w czasie jest poruszany w książkach coraz częściej i choć prawdopodobnie ,,Trylogia Czasu'' na pierwszy rzut oka nie wyróżnia się niczym szczególnym na tle swoich konkurentów, to i tak uwierzcie, że swój osobisty urok ma i zachowa go zapewne jeszcze przez długie lata.

 Zatem jeśli nadal zastanawiacie się nad kupnem bądź po prostu sięgnięciem po ,,Czerwień Rubinu'' i dwa kolejne tomy, ze swojej strony zachęcam do nadrobienia tych zaległości. I pamiętajcie, aby w razie wypadku, gdy podobnie jak ja nie polubicie się z pierwszą częścią, nie rezygnować z dalszego czytania, ponieważ późniejsze tomy rekompensują wszelkie niuanse. A tym wciąż czekającym na możliwość przeczytania ,,Zieleni Szmaragdu'' powiem tylko, że na pewno nie będziecie zawiedzeni!

  

,,Skacz - i lecąc w dół, pozwól, by wyrosły ci skrzydła.'' 

Ocena - 7/10  ★

Za możliwość przeczytania tej oraz poprzednich części dziękuję jeszcze raz wydawnictwu